Geniş, sonsuz okeanın üzərində uçarkən, aşağıdakı günəş işığında parlayan dalğaların gözəlliyinə heyran qaldım. Su genişliyi üfüqə qədər uzanırdı, işıq və hərəkətin valehedici rəqsi. Lakin həqiqətən diqqətimi çəkən, axına qarşı üzən insanların çoxluğu idi.
Səmadakı baxış nöqtəmdən, onların mübarizəsini gördüm, hər vuruş amansız axına qarşı bir döyüş idi. Qətiyyətlə üzürdülər, üzləri qətiyyətlə dolu idi, lakin aralarında hiss olunan bir yorğunluq vardı.
Maraqla və əylənərək onlara səsləndim, səsim havada gurultu ilə yayıldı. 'Yuxarı baxın! Daha asan bir yol var!' Lakin sözlərim külək tərəfindən uduldu, aşağıdakı insanlar tərəfindən eşidilmədi və fərqinə varılmadı.
II FƏSİL. HƏQİQƏTİN QAYALARIOnların diqqətini çəkmək üçün qətiyyətlə suya çınqıllar atmağa başladım. Kiçik sıçrayışlar qıcıqla qarşılandı, fərqindəlik yaratmadı. Ona görə də daha böyük daşlar götürdüm, ümid edirdim ki, böyük narahatlıqlar onları dayandırıb yuxarı baxmağa məcbur edəcək.
Lakin onları oyatmaq əvəzinə, daşlar yalnız mübarizələrini artırdı. Onlar qəzəbləndilər, hətta hiddətləndilər, hər təsir onları daha da sərt üzməyə məcbur etdi. Bəziləri yaralarını sarımağa başladı, mübarizələrini şəxsiyyətləri kimi qəbul edərək, özlərini görünməz bir qüvvənin qurbanı kimi gördülər.
Yeni doğulmuşlar göründü, məsum baxışlarla, tezliklə izdihama qoşuldular. Onlar ətrafdakılarının hərəkətlərini təqlid etdilər, fərqli bir yolun mövcud olduğunu bilmirdilər.
III FƏSİL. TƏSLİMİN DƏYİŞİMİHərdən bir üzgüçü yorğunluq nöqtəsinə çatır və təslim olurdu. O an təslim olmaqla, axın onlar üçün dəyişirdi. Artıq mübarizə aparmadan, axın onları əks istiqamətdə yumşaq bir şəkildə daşımağa başlayırdı.
Bu fərdlər daha kiçik qruplar formalaşdıraraq, kütlədən uzaqlaşırdılar. Onlar artıq dayanmadan axına qarşı üzən böyük kütlə ilə harmoniyada deyildilər. Bunun əvəzinə, bu kiçik qruplar vaxtlarını düşünərək, anlayaraq və həyatın axışını qəbul edərək keçirirdilər.
IV FƏSİL. ADA AÇILIROnlar üzərək və düşünərək, üfüqdə əvvəllər görünməyən bir ada ortaya çıxdı. Doğru istiqamətə baxaraq, əvvəllər onlara görünməyən şeyi görə bildilər.
Ada onların həqiqi özlərini, həyat məqsədlərini təmsil edirdi. Həyəcanla və motivasiya ilə ona doğru üzməyə başladılar, vuruşları artıq dəstəkləyici axınla harmoniyada idi.
V FƏSİL. MƏQSƏDİN AXINIAxın onların səyahətinə kömək edərkən, onlar çabasız üzürdülər, həyatın axışında. Keçmişin mübarizələri uzaq xatirələr kimi görünürdü, yerini məqsəd və istiqamət hissi almışdı.
Mən yuxarıdan baxarkən, qəlbim qürurla doldu. Onların həqiqi yollarını qəbul etdiklərini görərək, onlara baş barmağımı qaldırdım, təbrik və təşviq jesti olaraq.
VI FƏSİL. TALƏYƏ DOĞRU SƏRF EDƏRƏKOnlar adaya yaxınlaşdıqca, dalğalar güclü, lakin yumşaq bir qüvvəyə çevrildi, onları irəli aparırdı. Onlar dalğaların zirvəsində sörf etməyə başladılar, sevinc və həyəcanla talelərinə doğru irəlilədilər.
Səyahət onları dəyişdirmişdi. Axına qarşı mübarizə olaraq başlayan şey, onunla harmonik bir rəqsə çevrildi. Onlar həqiqi özlərini, məqsədlərini və həyatın mənasını tapmışdılar.
