Како добротворни организации, најверојатно ги поставувате овие прашања. Ако не, треба да ги поставите:
- Зошто изгледа дека нема крај на работата? За секоја личност во потреба, има 10 други.
- Зошто секој пат кога една ситуација што бара помош почнува да се подобрува, се појавуваат уште 5?
- Зошто мораме да го поминуваме поголемиот дел од времето на собирање средства наместо на помагање на луѓе?
- Зошто овие проблеми се толку големи во прв ред?
- Зошто никогаш нема доволно пари за решавање на проблемите, туку само доволно пари за да се закрпи проблемот?
- Може ли да постои многу подобар начин за решавање на овие проблеми?
Одговорот е дефинитивно ДА... ако сме подготвени да застанеме и размислиме поинаку.
Што ако:
- Наместо да го поставиме прашањето „како да го решиме овој пат за оваа ситуација“ го поставиме прашањето „како да го решиме ова за сите во светот и еднаш засекогаш“?
- Што ако наместо да работиме изолирано, се здружиме со други добротворни организации во нашата област во истата земја и излеземе со многу поголеми решенија отколку што можеме индивидуално, а потоа заедно го спроведеме. На пример, изберете цел регион за соработка и користете го тоа како пример за другите од она што е можно да се прошири на цели земји.
- Што ако ги искористиме постоечките средства во една земја за решавање на проблемите во таа земја? На пример, со користење на постоечките средства на подобар начин што го постигнува нашиот цел. Или со тоа што непрофитните организации ќе работат како бизниси за истите услуги што ги прават како добротворни организации? Потоа тие профити се користат за да се платат за оние кои не можат да си го дозволат тоа.
- Што ако можеме да најдеме начин секој да ни помогне, дури и оние кои се подигнуваат?
Значи, тоа звучи добро, но како го правиме тоа во пракса?
Со застанување и размислување, користење малку креативност и поставување на вистинските прашања, отклучуваме убави модели кои ни дозволуваат да ја промениме ситуацијата во сржта со дел од сложеноста.
Повеќе модели доаѓаат...
