Секоја од овие 13 емоции е дел од сложувалката, водејќи нè кон целосност и вистинска љубов. Истражувајќи и олицетворувајќи секоја од нив, повторно ги откриваме нашите вистински себства и се поврзуваме со нашата природна состојба на љубов. Секогаш кога практикуваме трпение, доверба или благодарност, испраќаме бранови на љубов кои помагаат во заздравување и трансформација.
Животот е "училиште на љубов", каде што секое искуство нè учи на една или повеќе од овие есенцијални квалитети. Некои денови можеби учиме простување и безбедност; на други, животот нè предизвикува да растеме во одлучност и сочувство. Овие емоции се сите меѓусебно поврзани, секоја е дел од поголем образец кој нè приближува до единството кое го бараме.
Без разлика што ни се случува, животот секогаш нè поканува да научиме една од овие аспекти на љубовта. Секоја емоција нè води навнатре, помагајќи ни да ја отклучиме нашата внатрешна мудрост и нè приближува до нашите највистински, најљубовни себства. Со време, гледаме дека овие лекции се дел од патувањето назад до вистината - дека љубовта е нашата природна состојба.
1. Безбедност - Внатрешна стабилност и доверба во божественото
Безбедноста не е само чувство на заштита; тоа е доверба дека сме дел од нешто поголемо. Оваа емоција нè поканува да создадеме внатрешна стабилност така што ниедна надворешна бура не може да ја разниша нашата основа. Безбедноста нè учи дека универзумот е, во суштина, добронамерен простор каде што можеме да учиме и растеме, место каде што љубовта нè држи дури и кога времињата се тешки.
2. Надеж - Силата на верата и визијата
Надежта е семето на верата. Таа нè потсетува дека она што го замислуваме навистина може да се оствари, дека животот секогаш нè турка кон поголем раст и цел. Надежта е потсетник од душата дека, без разлика колку темни работите изгледаат, постои повисок пат кој се развива, често над она што умот сè уште може да го разбере.
3. Јасност - Гледање низ илузиите
Јасноста е за перцепција на вистината над илузиите што ги создава - илузии на одделеност, на страв, на ограничувања. Вистинската јасност го крева превезот на егото, дозволувајќи ни да видиме со „внатрешното око“ и нè учи дека кога се усогласуваме со вистината, се усогласуваме со љубовта. Тоа е потсетник дека сме тука да еволуираме и да се прошируваме во разбирање, секогаш движејќи се поблиску до нашите автентични себства.
4. Трпение - Доверба во светото време на животот
Трпението нè потсетува дека сите работи имаат своја сезона. Тоа е мудроста на дозволување работите да се развиваат како што треба, во божествено време. Трпението е начин на нашето повисоко себство да нè научи да го почитуваме ритамот на животот, потсетувајќи нè дека љубовта е безвременска и дека секој момент на чекање нè приближува до следното поглавје на патувањето на нашата душа.
5. Задоволство - Прифаќање на изобилството внатре
Задоволството е уметноста на целосно присуство, препознавајќи дека мирот што го бараме веќе е во нас. Тоа нè учи дека љубовта не е нешто што треба да се постигне, туку состојба на битието. Кога учиме задоволство, се поврзуваме со изворот на радост и мир што е во нас отсекогаш, без оглед на надворешните околности.
6. Одлучност - Волјата на душата да расте
Одлучноста е посветеноста на душата кон раст, внатрешната сила која нè држи на патот без оглед на предизвиците. Таа нè учи дека љубовта не се повлекува од тешкотиите; таа се движи низ нив со издржливост. Одлучноста е нашата духовна оган, наш потсетник дека дури и неуспесите се дел од поголемиот план за рафинирање на нашиот дух.
7. Простување - Ослободување од минатото
Простувањето е ослободување. Тоа е ослободување од сè што нè врзува за старата болка, старите идентитети и старите ограничувања. Не е само за пуштање на другите - тоа е за ослободување на себеси. Простувањето нè учи дека љубовта е слобода и дека со пуштање, правиме простор за нови почетоци и подлабок мир.
8. Благодарност - Свесност за божествените дарови
Благодарноста е признание дека сè во животот е дар, дури и предизвиците. Таа нè потсетува дека секое искуство, секоја личност и секој момент е можност за раст. Благодарноста нè поврзува со божествениот тек, правејќи нè отворени за благослови и зголемувајќи ја нашата свесност за присуството на љубовта насекаде околу нас.
9. Сочувство - Гледање на себеси во другите
Сочувството е мостот до единството. Тоа е длабоко разбирање дека сите сме поврзани, дека секое битие е израз на истата божествена енергија. Сочувството нè учи дека љубовта се гледа себеси во секоја душа, надминувајќи го судот и прифаќајќи го сето како дел од поголемо единство.
10. Поврзаност - Меѓузависноста на целиот живот
Поврзаноста открива дека ништо во овој универзум не постои во изолација; сите сме дел од меѓусебно поврзана мрежа. Преку поврзаност, учиме дека љубовта не е само чувство, туку енергија која ги врзува сите постоења. Таа ни покажува дека секоја врска е огледало, рефлектирајќи го нашиот раст, нашите рани и нашиот потенцијал.
11. Доверба - Предавање на божествениот план
Довербата е предавање на егото, ослободување од контролата и верба дека универзумот има повисок план за нас. Таа нè учи дека љубовта дозволува, дека таа тече каде што треба. Довербата нè повикува да се потпреме на непознатото со вера, разбирајќи дека сè, дури и тешкотиите, служат за нашето конечно будење.
12. Љубов - Суштината на сето создавање
Љубовта е изворот, суштината од која доаѓаат сите работи и кон која се враќаат сите работи. Таа е и патувањето и дестинацијата. Љубовта во својата највистинска форма е чиста свесност, надминувајќи ја дуалноста, нè поканува да се гледаме себеси како едно со сето постоење. Љубовта е светлината што ја бараме, божествената вистина што сме тука да ја олицетвориме и споделиме.
13. Радост - Природната состојба на душата
Радоста е вибрацијата на душата кога е во согласност со своето вистинско себство. Таа е над среќата; таа е длабока состојба на битието која се појавува кога сме целосно присутни и отворени. Радоста нè учи дека нашата највистинска суштина е светлина, слободна и игрива, и дека љубовта во својата суштина е искуство на чисто, безгранично блаженство.
