या 13 भावना म्हणजे एक प्रकारचा कोड आहे, जो आपल्याला एकात्मतेकडे आणि खऱ्या प्रेमाकडे मार्गदर्शन करतो. प्रत्येक भावनेचा शोध घेताना आणि त्याचे मूर्त रूप धारण करताना, आम्ही आमच्या खऱ्या स्वरुपाचा पुन्हा शोध घेत आहोत आणि प्रेमाच्या नैसर्गिक अवस्थेशी पुन्हा जोडत आहोत. प्रत्येक वेळी आपण धैर्य, विश्वास किंवा कृतज्ञता यांचा सराव करतो, तेव्हा आपण प्रेमाच्या लहरी पाठवतो ज्यामुळे उपचार आणि परिवर्तन होण्यास मदत होते.
जीवन हे "प्रेमाचे शाळा" आहे, जिथे प्रत्येक अनुभव आपल्याला या आवश्यक गुणांपैकी एक किंवा अधिक शिकवतो. काही दिवस, आपण क्षमा आणि सुरक्षितता शिकत असू; तर काहींवर, जीवन आपल्याला निर्धार आणि दयाळूपणात वाढण्याचे आव्हान देते. या भावना सर्व परस्पर जोडलेल्या आहेत, प्रत्येक एक मोठ्या नमुन्याचा भाग आहे जो आपल्याला ज्या एकात्मतेची आपण शोध घेत आहोत त्याकडे आणतो.
आपण जे काही अनुभवत आहोत, जीवन नेहमीच आपल्याला प्रेमाच्या या पैलूंपैकी एक शिकण्यासाठी आमंत्रित करत असते. प्रत्येक भावना आपल्याला अंतर्मुख करते, आपले अंतर्गत ज्ञान उघडण्यात मदत करते आणि आपल्याला आपल्या खऱ्या, सर्वात प्रेमळ स्वरुपाकडे आणते. वेळोवेळी, आपण पाहतो की हे धडे सर्व सत्याकडे परत जाण्याच्या प्रवासाचा भाग आहेत—की प्रेम ही आपली नैसर्गिक अवस्था आहे.
1. सुरक्षितता - अंतर्गत स्थिरता आणि दिव्यावरील विश्वास
सुरक्षितता फक्त सुरक्षित वाटण्याबद्दल नाही; हे विश्वास ठेवण्याबद्दल आहे की आपण काहीतरी मोठ्या गोष्टीचा भाग आहोत. ही भावना आपल्याला अंतर्गत स्थिरता निर्माण करण्यासाठी आमंत्रित करते जेणेकरून कोणताही बाह्य वादळ आपला पाया हलवू शकत नाही. सुरक्षितता आपल्याला शिकवते की विश्व, मुळात, एक कल्याणकारी जागा आहे जिथे आपण शिकू आणि वाढू शकतो, एक अशी जागा जिथे प्रेम आपल्याला धरून ठेवते जरी वेळ कठीण असला तरीही.
2. आशा - विश्वास आणि दृष्टिकोनाची शक्ती
आशा हे विश्वासाचे बीज आहे. हे आपल्याला आठवण करून देते की आपण जे कल्पना करतो ते खरोखरच होऊ शकते, की जीवन नेहमीच आपल्याला अधिक वाढ आणि उद्देशाकडे ढकलत आहे. आशा आत्म्याची आठवण आहे की, गोष्टी कितीही अंधारमय दिसल्या तरी, एक उच्च मार्ग उलगडत आहे, जो अनेकदा मनाच्या गृहितकांपलीकडे आहे.
3. स्पष्टता - भ्रमांमधून पाहणे
स्पष्टता सत्य पाहण्याबद्दल आहे जो आपण निर्माण केलेल्या भ्रमांपलीकडे आहे—विभाजनाचे, भीतीचे, मर्यादांचे. खरे स्पष्टता अहंकाराचा पडदा उचलते, आपल्याला "अंतर्गत डोळ्याने" पाहण्याची परवानगी देते आणि शिकवते की जेव्हा आपण सत्याशी संरेखित करतो, तेव्हा आपण प्रेमाशी संरेखित करतो. हे आपल्याला आठवण करून देते की आपण येथे विकसित होण्यासाठी आणि समज वाढवण्यासाठी आलो आहोत, नेहमीच आपल्या प्रामाणिक स्वरुपाच्या जवळ जात आहोत.
4. धैर्य - जीवनाच्या पवित्र वेळेवर विश्वास ठेवणे
धैर्य आपल्याला आठवण करून देते की सर्व गोष्टींना त्यांचा हंगाम असतो. हे गोष्टी त्यांना जसे असावे तसे उलगडू देण्याचे शहाणपण आहे, दिव्य वेळेत. धैर्य हे आपल्या उच्च स्वाचे जीवनाच्या लयाचा सन्मान करण्याचा मार्ग आहे, आपल्याला आठवण करून देते की प्रेम कालातीत आहे आणि प्रतीक्षेचा प्रत्येक क्षण आपल्या आत्म्याच्या प्रवासाच्या पुढील अध्यायाच्या जवळ आणतो.
5. समाधान - अंतर्गत संपत्तीचा स्वीकार
समाधान पूर्णपणे उपस्थित राहण्याची कला आहे, हे ओळखणे की आपण शोधत असलेले शांतता आधीपासूनच आपल्यामध्ये आहे. हे आपल्याला शिकवते की प्रेम ही मिळवण्याची गोष्ट नाही तर अस्तित्वाची अवस्था आहे. जेव्हा आपण समाधान शिकतो, तेव्हा आपण आनंद आणि शांततेच्या त्या झऱ्यात प्रवेश करतो जो नेहमीच आपल्यामध्ये होता, बाह्य परिस्थितींचा विचार न करता.
6. निर्धार - आत्म्याची वाढण्याची इच्छा
निर्धार हा आत्म्याचा वाढीचा बांधिलकी आहे, अंतर्गत शक्ती जी आपल्याला आव्हानांनंतरही आपल्या मार्गावर ठेवते. हे आपल्याला शिकवते की प्रेम अडचणींना घाबरत नाही; ते लवचिकतेने त्यांच्यातून जाते. निर्धार हा आपला आध्यात्मिक अग्नि आहे, आपल्याला आठवण करून देते की अगदी अडथळे देखील आपल्या आत्म्याला परिष्कृत करण्याच्या मोठ्या योजनेचा भाग आहेत.
7. क्षमा - भूतकाळापासून मुक्तता
क्षमा म्हणजे मुक्तता. हे सर्व सोडून देणे आहे जे आपल्याला जुन्या वेदना, जुनी ओळख आणि जुन्या मर्यादांशी बांधून ठेवते. हे फक्त इतरांना सोडून देण्याबद्दल नाही—हे स्वतःला सोडून देण्याबद्दल आहे. क्षमा आपल्याला शिकवते की प्रेम म्हणजे स्वातंत्र्य, आणि सोडून देऊन, आपण नवीन सुरुवातीसाठी आणि अधिक सखोल शांततेसाठी जागा करतो.
8. कृतज्ञता - दैवी भेटींची जाणीव
कृतज्ञता म्हणजे जीवनातील सर्वकाही एक भेट आहे हे ओळखणे, अगदी आव्हान देखील. हे आपल्याला आठवण करून देते की प्रत्येक अनुभव, प्रत्येक व्यक्ती, आणि प्रत्येक क्षण वाढीची संधी आहे. कृतज्ञता आपल्याला दैवी प्रवाहाशी जोडते, आपल्याला आशीर्वादांसाठी ग्रहणशील बनवते आणि प्रेमाच्या उपस्थितीची जाणीव वाढवते.
9. दया - इतरांमध्ये स्वतःला पाहणे
दया म्हणजे एकात्मतेचा पूल आहे. हे खोल समज आहे की आपण सर्व जोडलेले आहोत, की प्रत्येक अस्तित्व हे एकाच दैवी ऊर्जेचे अभिव्यक्ती आहे. दया आपल्याला शिकवते की प्रेम प्रत्येक आत्म्यात स्वतःला पाहते, न्यायाच्या पलीकडे जातो आणि सर्वांना मोठ्या एकतेचा भाग म्हणून स्वीकारतो.
10. जोडणी - सर्व जीवनाची परस्परावलंबनता
जोडणी हे उघड करते की या विश्वात काहीही एकटे अस्तित्वात नाही; आपण सर्व एक परस्पर जोडलेल्या जाळ्याचा भाग आहोत. जोडणीद्वारे, आपण शिकतो की प्रेम फक्त एक भावना नाही तर एक ऊर्जा आहे जी संपूर्ण अस्तित्वाला बांधते. हे आपल्याला दाखवते की प्रत्येक नाते हे एक आरसा आहे, आपल्या वाढीचे, आपल्या जखमांचे, आणि आपल्या क्षमतेचे प्रतिबिंब आहे.
11. विश्वास - दैवी योजनेला समर्पण
विश्वास म्हणजे अहंकाराचे समर्पण, नियंत्रणाचे सोडणे, आणि विश्वास ठेवणे की विश्वाची आपल्यासाठी एक उच्च योजना आहे. हे आपल्याला शिकवते की प्रेम परवानगी देते, की ते जिथे असावे तिथे वाहते. विश्वास आपल्याला विश्वासाने अज्ञातात झुकण्याचे आवाहन करतो, समजून घेण्यास की सर्वकाही, अगदी कठीण परिस्थिती देखील, आपल्या अंतिम जागृतीसाठी कार्य करते.
12. प्रेम - सर्व सृष्टीची सार
प्रेम हे स्रोत आहे, सार आहे ज्यापासून सर्व गोष्टी येतात आणि ज्याकडे सर्व गोष्टी परत जातात. हे दोन्ही प्रवास आणि गंतव्यस्थान आहे. त्याच्या खऱ्या स्वरुपात प्रेम म्हणजे शुद्ध चेतना, द्वैताच्या पलीकडे जात आहे, आपल्याला संपूर्ण अस्तित्वाशी एक होण्यासाठी आमंत्रित करते. प्रेम हे आपण शोधत असलेले प्रकाश आहे, दैवी सत्य जे आपण येथे मूर्त रूप धारण करण्यासाठी आणि सामायिक करण्यासाठी आलो आहोत.
13. आनंद - आत्म्याची नैसर्गिक अवस्था
आनंद म्हणजे आत्म्याचा कंपन जेव्हा ते त्याच्या खऱ्या स्वरुपाशी संरेखित असते. हे आनंदापलीकडे आहे; हे एक खोल अस्तित्वाची अवस्था आहे जी तेव्हा उदयास येते जेव्हा आपण पूर्णपणे उपस्थित आणि उघडे असतो. आनंद आपल्याला शिकवतो की आपला खरा सार प्रकाश, मुक्त, आणि खेळकर आहे, आणि प्रेम त्याच्या गाभ्यात शुद्ध, अपरिमेय आनंदाचा अनुभव आहे.
