ਇਹ 13 ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਪਹੇਲੀ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਪੂਰਨਤਾ ਅਤੇ ਸੱਚੇ ਪਿਆਰ ਵੱਲ ਦਿਸ਼ਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਹਰ ਇੱਕ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਅਤੇ ਅਭਿਨਵਤਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸੱਚੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁੜ ਖੋਜ ਰਹੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਆਪਣੀ ਕੁਦਰਤੀ ਸਥਿਤੀ ਨਾਲ ਮੁੜ ਜੁੜ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਧੀਰਜ, ਭਰੋਸਾ ਜਾਂ ਕ੍ਰਿਤਜਤਾ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਭੇਜਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਸਹੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਜੀਵਨ ਇੱਕ "ਪਿਆਰ ਦਾ ਸਕੂਲ" ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਅਨੁਭਵ ਸਾਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਅਹਿਮ ਗੁਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਜਾਂ ਵਧੇਰੇ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ 'ਤੇ, ਅਸੀਂ ਮਾਫੀ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਸਿੱਖ ਰਹੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ; ਹੋਰ ਦਿਨਾਂ 'ਤੇ, ਜੀਵਨ ਸਾਨੂੰ ਸੰਕਲਪ ਅਤੇ ਦਇਆ ਵਿੱਚ ਵਧਣ ਲਈ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਹਰ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਪੈਟਰਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਏਕਤਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਅਸੀਂ ਖੋਜ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ।
ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੀ ਗੁਜ਼ਰ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਜੀਵਨ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦੇ ਇਹਨਾਂ ਪਹਲੂਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹਰ ਭਾਵਨਾ ਸਾਨੂੰ ਅੰਦਰ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਸਾਡੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸਿਆਣਪ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸੱਚੇ, ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰ ਭਰੇ ਆਪ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਸੀਂ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਸਾਰੇ ਪਾਠ ਸੱਚਾਈ ਵੱਲ ਵਾਪਸੀ ਦੇ ਯਾਤਰਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਨ—ਕਿ ਪਿਆਰ ਸਾਡੀ ਕੁਦਰਤੀ ਸਥਿਤੀ ਹੈ।
1. ਸੁਰੱਖਿਆ - ਅੰਦਰੂਨੀ ਸਥਿਰਤਾ ਅਤੇ ਦਿਵਿਆ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ
ਸੁਰੱਖਿਆ ਸਿਰਫ ਸੁਰੱਖਿਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਹ ਇਸ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਵੱਡੇ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਭਾਵਨਾ ਸਾਨੂੰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸਥਿਰਤਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਬਾਹਰੀ ਤੂਫਾਨ ਸਾਡੇ ਅਧਾਰ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਨਾ ਸਕੇ। ਸੁਰੱਖਿਆ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦਯਾਲੂ ਸਥਾਨ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਸਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਵਧ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸਥਾਨ ਜਿੱਥੇ ਪਿਆਰ ਸਾਨੂੰ ਫੜਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸਮੇਂ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
2. ਆਸ - ਭਰੋਸੇ ਅਤੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ
ਆਸ ਭਰੋਸੇ ਦਾ ਬੀਜ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਅਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ ਉਹ ਵਾਸ਼ਤਵ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਜੀਵਨ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਨੂੰ ਵੱਡੇ ਵਾਧੇ ਅਤੇ ਮਕਸਦ ਵੱਲ ਧੱਕ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਆਸ ਰੂਹ ਤੋਂ ਇੱਕ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ, ਚਾਹੇ ਗੱਲਾਂ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਹਨੇਰੀਆਂ ਲੱਗਦੀਆਂ ਹੋਣ, ਇੱਕ ਉੱਚਾ ਰਸਤਾ ਖੁਲ੍ਹ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਕਸਰ ਉਸ ਤੋਂ ਪਰੇ ਜੋ ਮਨ ਅਜੇ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਹੈ।
3. ਸਪਸ਼ਟਤਾ - ਭ੍ਰਮਾਂ ਦੇ ਪਰੇ ਦੇਖਣਾ
ਸਪਸ਼ਟਤਾ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਬਾਰੇ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ—ਭ੍ਰਮ ਵੱਖਰੇ ਹੋਣ ਦੇ, ਡਰ ਦੇ, ਸੀਮਾਵਾਂ ਦੇ। ਸੱਚੀ ਸਪਸ਼ਟਤਾ ਅਹੰਕਾਰ ਦੇ ਪਰਦੇ ਨੂੰ ਉਤਾਰਦੀ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ "ਅੰਦਰੂਨੀ ਅੱਖ" ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸੱਚਾਈ ਨਾਲ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਇੱਕ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਵਿਕਾਸ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਮਝਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਧਨ ਲਈ ਹਾਂ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਮਾਣਿਕ ਆਪ ਦੇ ਨੇੜੇ ਚਲਦੇ ਹਾਂ।
4. ਧੀਰਜ - ਜੀਵਨ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸਮੇਂ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ
ਧੀਰਜ ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਮੌਸਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਸਿਆਣਪ ਹੈ ਜੋ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਤਲਬ ਅਨੁਸਾਰ ਖੁਲ੍ਹਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਦਿਵਿਆ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ। ਧੀਰਜ ਸਾਡੇ ਉੱਚੇ ਆਪ ਦਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਰਿਦਮ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਆਰ ਅਸਮੇਂ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਖਾ ਦਾ ਹਰ ਮੋਮੈਂਟ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੀ ਰੂਹ ਦੇ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਅਗਲੇ ਅਧਿਆਇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ।
5. ਸੰਤੋਖ - ਅੰਦਰ ਦੀ ਪ੍ਰਚੁਰਤਾ ਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾਉਣਾ
ਸੰਤੋਖ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣ ਦੀ ਕਲਾ ਹੈ, ਇਹ ਪਛਾਣਨਾ ਕਿ ਜੋ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਸੀਂ ਲੱਭ ਰਹੇ ਹਾਂ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਆਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਇੱਕ ਸਥਿਤੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸੰਤੋਖ ਸਿੱਖਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਬਾਹਰੀ ਹਾਲਾਤਾਂ ਤੋਂ ਬੇਪਰਵਾਹ।
6. ਦ੍ਰਿੜਤਾ - ਰੂਹ ਦਾ ਵਧਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ
ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਰੂਹ ਦੀ ਵਧਣ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਹੈ, ਅੰਦਰੂਨੀ ਤਾਕਤ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਸਾਡੇ ਰਸਤੇ 'ਤੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਆਰ ਮੁਸ਼ਕਲੀਆਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ; ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ ਰੋਹਬਲ ਨਾਲ। ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਸਾਡੀ ਆਤਮਿਕ ਅੱਗ ਹੈ, ਸਾਡੀ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਤੱਕ ਕਿ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣਾ ਵੀ ਸਾਡੇ ਆਤਮਿਕ ਸੁਧਾਰ ਦੇ ਵੱਡੇ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ।
7. ਮਾਫੀ - ਭੂਤ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ
ਮਾਫੀ ਮੁਕਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਉਸ ਪੁਰਾਣੇ ਦਰਦ, ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਪਹਿਚਾਣਾਂ, ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਰਫ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਹੈ—ਇਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਬਾਰੇ ਹੈ। ਮਾਫੀ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਆਰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਛੱਡ ਕੇ, ਅਸੀਂ ਨਵੀਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤਾਂ ਅਤੇ ਗਹਿਰੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।
8. ਕ੍ਰਿਤਜਤਾ - ਦਿਵਿਆ ਉਪਹਾਰਾਂ ਦੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ
ਕ੍ਰਿਤਜਤਾ ਇਹ ਪਛਾਣ ਹੈ ਕਿ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਇੱਕ ਉਪਹਾਰ ਹੈ, ਇੱਥੇ ਤੱਕ ਕਿ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਵੀ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਅਨੁਭਵ, ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ, ਅਤੇ ਹਰ ਮੋਮੈਂਟ ਵਾਧੇ ਲਈ ਇੱਕ ਮੌਕਾ ਹੈ। ਕ੍ਰਿਤਜਤਾ ਸਾਨੂੰ ਦਿਵਿਆ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾਲ ਜੋੜਦੀ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਅਸੀਸਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ।
9. ਦਇਆ - ਹੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੇਖਣਾ
ਦਇਆ ਏਕਤਾ ਦੇ ਪੂਲ ਹੈ। ਇਹ ਇਹ ਡੂੰਘੀ ਸਮਝ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਾਂ, ਕਿ ਹਰ ਜੀਵਨ ਇੱਕੋ ਦਿਵਿਆ ਊਰਜਾ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੈ। ਦਇਆ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਆਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹਰ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ਵੇਖਦਾ ਹੈ, ਨਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਏਕਤਾ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਗਲੇ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ।
10. ਜੁੜਾਅ - ਸਾਰੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਪਰਸਪਰ ਨਿਰਭਰਤਾ
ਜੁੜਾਅ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਇਕੱਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਇੱਕ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਜਾਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ। ਜੁੜਾਅ ਰਾਹੀਂ, ਅਸੀਂ ਸਿੱਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਪਿਆਰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਇੱਕ ਊਰਜਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰੇ ਅਸਤਿਤਵ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਇੱਕ ਦਰਪਣ ਹੈ, ਸਾਡੇ ਵਾਧੇ, ਸਾਡੇ ਜ਼ਖਮਾਂ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।
11. ਭਰੋਸਾ - ਦਿਵਿਆ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ
ਭਰੋਸਾ ਅਹੰਕਾਰ ਦਾ ਸਮਰਪਣ ਹੈ, ਨਿਯੰਤਰਣ ਦਾ ਛੱਡਣਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਸਾਡੇ ਲਈ ਇੱਕ ਉੱਚਾ ਯੋਜਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਆਰ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਇਹ ਜਿੱਥੇ ਮਤਲਬ ਹੈ ਉੱਥੇ ਵਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਭਰੋਸਾ ਸਾਨੂੰ ਅਣਜਾਣ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਝੁਕਣ ਲਈ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਸਮਝਦਿਆਂ ਕਿ ਹਰ ਚੀਜ਼, ਇੱਥੇ ਤੱਕ ਕਿ ਮੁਸ਼ਕਲਾਈ, ਸਾਡੇ ਆਖਰੀ ਜਾਗਰਣ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
12. ਪਿਆਰ - ਸਾਰੇ ਰਚਨਾ ਦਾ ਮੂਲ
ਪਿਆਰ ਸਰੋਤ ਹੈ, ਸਾਰ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਸ ਵੱਲ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਾਪਸ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਯਾਤਰਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੈ। ਪਿਆਰ ਆਪਣੇ ਸੱਚੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁੱਧ ਚੇਤਨਾ ਹੈ, ਦਵੈਤਤਾ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਸਾਰੇ ਅਸਤਿਤਵ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਪਿਆਰ ਉਹ ਰੋਸ਼ਨੀ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਲੱਭ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਉਹ ਦਿਵਿਆ ਸੱਚਾਈ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਅਪਨਾਉਣ ਅਤੇ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ ਹਾਂ।
13. ਖੁਸ਼ੀ - ਰੂਹ ਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਸਥਿਤੀ
ਖੁਸ਼ੀ ਰੂਹ ਦੀ ਵਾਈਬ੍ਰੇਸ਼ਨ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇਹ ਆਪਣੇ ਸੱਚੇ ਆਪ ਨਾਲ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਖੁਸ਼ੀ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ; ਇਹ ਹੋਣ ਦੀ ਇੱਕ ਡੂੰਘੀ ਸਥਿਤੀ ਹੈ ਜੋ ਉਦੋਂ ਉਭਰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਾਜ਼ਰ ਅਤੇ ਖੁਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਖੁਸ਼ੀ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸੱਚੀ ਸਾਰ ਰੌਸ਼ਨੀ, ਮੁਕਤ, ਅਤੇ ਖੇਡਾਂ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿ ਪਿਆਰ ਆਪਣੇ ਮੂਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁੱਧ, ਅਸੀਮ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੈ।
