ONG gisa, ziurrenik galdera hauek egiten ari zarete. Ez bada, egin beharko zenituzke:
- Zergatik dirudi lanak amaierarik ez duela? Behar duen pertsona bakoitzeko, beste 10 daude.
- Zergatik da, laguntza behar duen egoera bat hobetzen hasten den bakoitzean, beste 5 agertzen direla?
- Zergatik denbora gehiena dirua biltzen eman behar dugu jendea lagundu beharrean?
- Zergatik dira arazo hauek hasiera batean hain handiak?
- Zergatik ez dago inoiz nahikoa diru arazoak konpontzeko, baina arazoa konpontzeko nahikoa diru besterik ez dago?
- Ba al dago arazo hauek konpontzeko modu hobe bat?
Erantzuna erabateko BAI da... prest bagaude gelditu eta desberdin pentsatzeko.
Zer gertatuko litzateke:
- "Nola konpontzen dugu oraingo honetan egoera honetarako" galdetu beharrean, "nola konpontzen dugu hau mundu osorako eta betiko" galdetuko bagenu?
- Gauzak bakarka egin beharrean, gure herrialde bereko beste ongintzako erakundeekin elkartu eta banaka egin genezakeen baino irtenbide handiagoak proposatuko bagenitu, eta gero elkarrekin egin. Adibidez, eskualde oso bat aukeratu elkarlanean aritzeko eta hori erabili beste batzuentzako adibide gisa herrialde osora hedatzeko.
- Herrialde bateko arazoak konpontzeko herrialde horretako funtsak erabiliko bagenitu? Adibidez, lehendik dauden funtsak gure helburua lortzeko modu hobe batean erabiliz. Edo irabazi asmorik gabeko erakundeek negozio gisa jardun dezaten egiten ari diren zerbitzu berberetarako? Ondoren, irabazi horiek ordaindu ezin dutenentzat erabiltzen dira.
- Guztiek lagundu ahal izateko modua aurkituko bagenu, goratzen ari direnak barne?
Ongi dirudite, baina nola egin dezakegu hori praktikan?
Gelditu eta hausnartuz, apur bat sormen erabiliz, eta galdera egokiak eginez, eredu ederrak desblokeatzen ditugu, konplexutasun zati txiki batekin egoera oinarrian aldatzeko aukera ematen digutenak.
Beste eredu batzuk datozen...
