យើងមកមើលគំរូដែលមានស្រាប់នៃការផ្តល់ទឹកដល់អ្នកក្រីក្រ ដែលជួបប្រទះបញ្ហាច្រើន៖
- ម៉ាស៊ីនបូមទឹកដៃចាស់ដែលខូចក្នុងរយៈពេលខ្លី
- គ្មានការថែទាំដោយសារការផ្តោតលើការដំឡើងប៉ុណ្ណោះ ហើយកម្រិតនៃការថែទាំ
- ការត្រងទឹកតិចឬគ្មាន (បាក់តេរី ធាតុពុល ធាតុធ្ងន់)
- ផ្តោតលើដំណោះស្រាយខ្លី និងផ្តល់ទឹក ប៉ុន្តែមិនចាំបាច់ជាទឹកស្អាត
- គ្មានយុទ្ធសាស្ត្ររួមដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា គ្រាន់តែជួសជុលពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ
- គ្មានការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងស្ថានភាព – ការពឹងផ្អែកអស់កល្បជានិច្ច
BONDH-E-SHAMS (គម្រោងទឹកពន្លឺព្រះអាទិត្យ) – www.bondheshams.org
BES ប្រើប្រអប់ត្រងទឹកដែលអាចដាក់តាំងបានយ៉ាងលឿន ដែលអាចបម្រើសហគមន៍មានរហូតដល់ 5,000 ដល់ 10,000 នាក់។ វាអាចដំឡើងបានក្នុងរយៈពេលក្រោម 10 នាទីនៅកន្លែងនោះ និងនៅលើប្រភពទឹកដែលមានស្រាប់។ វាមានសមត្ថភាពត្រងទឹកពេញលេញដែលត្រូវនឹងប្រភពទឹកនោះ។ អាយុកាលដែលរំពឹងទុកគឺ 25+ ឆ្នាំ។
BES ឥឡូវនេះកំពុងបង្កើតរោងចក្រទឹកដែលអាចបង្កើនទំហំបានជុំវិញប្រទេស ដែលនឹងលក់ទឹកដបដល់ប្រជាជន ហើយចេញពីប្រាក់ចំណេញនោះ វានឹងបង់ប្រាក់សម្រាប់ប្រអប់ទឹកសម្រាប់ភូមិដែលមិនអាចធ្វើបាន។ អ្នកវិនិយោគគឺជាសប្បុរសជនដែលធ្វើការនៅក្នុងតំបន់នោះ ដែលនឹងទទួលបានផលបោសនៃការវិនិយោគ 10% ក្នុងមួយឆ្នាំ។ BES នឹងប្រើវិនិយោគនោះដើម្បីសាងសង់រោងចក្រទឹកដែលនឹងក្លាយជាប្រភពចំណូលជាបន្ត។
សប្បុរសជនឈ្នះដោយមិនចាំបាច់ប្រើប្រាក់ដើម្បីទឹក ហើយក៏ទទួលបានផលបោស 10% ដើម្បីធ្វើការងារផ្សេងទៀតរបស់ពួកគេ។ BES ទទួលបានមូលនិធិដើម្បីសាងសង់រោងចក្រទឹក។ មនុស្សក្នុងតំបន់នោះជួយអ្នកដែលមិនអាចធ្វើបានដោយការទិញទឹកដបពី BES។ ប្រាក់ចំណេញពីរោងចក្រទឹកគាំទ្រសម្រាប់ប្រតិបត្តិការ ហើយក៏បង់សម្រាប់ភូមិដែលមិនអាចទទួលបានទឹក។ ដូច្នេះ ជាផ្នែកមួយ សប្បុរសជន និងមនុស្សក្នុងតំបន់នោះឥឡូវនេះអាចដោះស្រាយបញ្ហានោះបានយ៉ាងដាច់ខាត។ នេះក្លាយជាដំណោះស្រាយដែលអាចពង្រីកបាន ព្រោះប្រសិនបើយើងអាចធ្វើវានៅកម្រិតទីក្រុង យើងក៏អាចធ្វើវានៅកម្រិតតំបន់ផងដែរ។ ហើយម្តងទៀតប្រើធនធានដែលមានស្រាប់។
