Si organizata bamirësie, me shumë mundësi po bëni këto pyetje. Nëse jo, duhet të bëni:
- Pse duket se puna nuk ka fund? Për çdo person në nevojë, ka 10 të tjerë.
- Pse sa herë që një situatë që kërkon ndihmë fillon të përmirësohet, shfaqen 5 të tjera?
- Pse duhet të kalojmë pjesën më të madhe të kohës duke mbledhur fonde në vend që të ndihmojmë njerëzit?
- Pse janë këto probleme kaq të mëdha në radhë të parë?
- Pse nuk ka kurrë mjaftueshëm para për të zgjidhur çështjet, por ka vetëm para të mjaftueshme për të mbuluar problemin?
- A mund të ketë një mënyrë shumë më të mirë për të zgjidhur këto probleme?
Përgjigjja është një PO e sigurt… nëse jemi të gatshëm të ndalemi dhe të mendojmë ndryshe.
Çfarë nëse:
- Në vend që të pyesim “si ta rregullojmë këtë herë për këtë situatë” të pyesim “si ta rregullojmë këtë për të gjithë në botë dhe një herë e përgjithmonë”?
- Çfarë nëse në vend që të veprojmë në izolim, bashkëpunojmë me organizata të tjera bamirësie në vendin tonë dhe krijojmë zgjidhje shumë më të mëdha sesa mund të bëjmë individualisht, dhe pastaj bashkëpunojmë për ta realizuar. Për shembull, të zgjedhim një rajon të tërë për të bashkëpunuar dhe ta përdorim atë si një shembull për të tjerët se çfarë është e mundur të zgjerohet në të gjithë vendet.
- Çfarë nëse përdorim fondet ekzistuese brenda një vendi për të zgjidhur problemet e atij vendi? Për shembull, duke përdorur fondet ekzistuese në një mënyrë më të mirë që arrin qëllimin tonë. Ose duke bërë që organizatat jo-fitimprurëse të veprojnë si biznese për të njëjtat shërbime që po bëjnë si bamirësi? Atëherë ato përfitime përdoren për të paguar për ata që nuk mund ta përballojnë.
- Çfarë nëse mund të gjejmë një mënyrë që të gjithë të na ndihmojnë, madje edhe ata që po ngrihen?
Kështu që ato tingëllojnë mirë, por si ta bëjmë atë në praktikë?
Duke ndaluar dhe reflektuar, duke përdorur pak kreativitet dhe duke bërë pyetjet e duhura, ne zhbllokojmë modele të bukura që na lejojnë të ndryshojmë situatën në thelb me një pjesë të kompleksitetit.
Më shumë modele po vijnë…